Harmoniemusik, w najszerszym znaczeniu tego terminu, to muzyka skomponowana na instrumenty dęte, to także zespół, który tę muzykę wykonywał. W sensie bardziej specyficznym dla epoki muzycznego klasycyzmu termin ten oznaczał muzykę okazjonalną, użytkową, graną często na wolnym powietrzu przez zespół instrumentów dętych, która towarzyszyła rozrywkom i uroczystościom życia dworskiego.
Określenie „Harmonie” pojawiło się jako niemieckie słowo oznaczające ogólnie zespół instrumentów dętych. Tradycja jego funkcjonowania ma długą historię. W znaczeniu tym używa go już Michael Praetorius w swoim monumentalnym dziele Syntagma musicum z roku 1620.
Określenie „Harmonie” pojawiło się jako niemieckie słowo oznaczające ogólnie zespół instrumentów dętych. Tradycja jego funkcjonowania ma długą historię. W znaczeniu tym używa go już Michael Praetorius w swoim monumentalnym dziele Syntagma musicum z roku 1620.
